O 12 de maio comezou o ciclo que LugoPatrimonio dedica aos Indianos, cunha conferencia introductoria que estivo a cargo da profesora de Historia de América da Universidade de Santiago de Compostela, Pilar Cagiao Vila.
Comezou dicindo que o fenómeno migratorio contemporáneo en Galicia con destino a América, tivo dúas fases. A primeira pasada a primeira metade do século XIX, cara a 1870, que remata coa gran depresión de 1929, e a segunda despois de 1946, rematada a segunda guerra mundial e a guerra civil española, rematando a fins dos anos sesenta na que se muda o destino para países europeos.
É a partir de 1853 cando por Real Orde se legaliza a emigración xa que na maioría das veces os nosos emigrantes saían de forma clandestina en veleiros de pequenos portos, como o de Ribadeo. É a partir de 1870 cando o fenómeno migratorio se converte en masivo. Aínda que as reclutas non foron frecuentes, agás do soado caso de Feijoo, sendo o habitual a saída espontánea.

Con motivo do ciclo dedicado ao Renacemento, o día 22 de abril viaxamos a Astorga para ver a catedral, que tanto na parte de arquitectura como na de escultura, contén elementos artísticos de este estilo. Os 18 viaxeiros escoitaron as explicacións da guía Patricia Arold, que comezou a disertación diante da Portada dos Bispos, onde se retratou o grupo.  Despois pasaron á fachada principal, unha obra ecléctica onde se poden ver mesturados elementos renacentistas e barrocos.
Xa no interior, ademais de facer un percorrido por cada un dos retablos e o coro, a disertación máis importante foi ante o retablo maior, obxecto principal da visita, obra romanista de Gaspar Becerra.
A membro da directiva Julia Cantalapiedra completou as explicacións de Patricia Arold cunha lección maxistral sobre a formación de Gaspar Becerra, a estructura do retablo, o significado das representacións, derivadas de tres principios promovidos polo Concilio de Trento, exaltación da fe, da Eucaristía, e da Virxe María, así como tamén sobre as características primordiais do estilo romanista.
Tamén visitaron o Palacio Episcopal de Gauidi e despois de xantar o típico cocido maragato no restaurante La Peseta, visitaron o Museo Romano e fixeron a Rota Romana, visitando diversos xacementos arqueolóxicos da cidade.

O conferenciante sinalou que a actividade escultórica e retablística durante o s.XVI en Galicia foi moi importante a xuzgar polas abundantes referencias documentais que se conservan nos protocolos notariais. Entre os anos 1580 e 1610 sobrepásanse ampliamente o centenar de contratos, realizados preferentemente para o estamento relixioso, que se refiren case sempre a encargos de retablos e esculturas exentas.
Pese a istes datos tan alentadores a realidade é outra, dado que hoxe a inmensa mayoría deles desapareceron polo deterioro, as reformas litúrxicas post-Conciliares (moitos deles foron desmontados, conservándose só a imaxinería conservada polo propio pobo) e pola chegada dunha nova arquitectura, a Barroca.
Cronolóxicamente, dentro da evolución da escultura renacentista en Galicia p estableceu catro períodos: os de estirpe, aínda “goticista”; a escultura de marcado deseño “plateresco”; a tendencia “manierista” de finais do s.XVI, tamén chamada “Serliana”; e a etapa “Clasicista”, da cal temos máis exemplos conservados, e abrangue os anos 1590 e 1605.
Analizou varios exemplos de cada unha destas etapas no ámbito artístico galego, establecendo comparativas estéticas e formais. Sen deixar de lado aspectos, tan importantes, como son a morfoloxía: materiais (nogueira e castiñeiro), elementos técnicos escultóricos (estucado, dourado), as marcadas funcións litúrxicas-estéticas, xunto á aparición de novos nomes de mestres entalladores tanto foráneos coma galegos.

 O día 24 de marzo de 2017, con motivo do centenario da morte do médico, escritor e poeta Jesús Rodríguez López, o presidente de Lugo Patrimonio, Adolfo de Abel Vilela, pronunciou una conferencia como homenaxe a este persoeiro lucense que tivo un protagonismo importante non só desde o punto de vista da súa profesión como pediatra y cirurxián, senón tamén na vida social, asociativa e cultural da cidade. O conferenciante fixo unha introdución de como era o Lugo de 1859, ano no que naceu, para pasar a falar do médico e publicista, destacando que viaxou a París cunha moza a que mordera un can para estudiar na clínica Pasteur o procedemento para curar a rabia, foi un precursor no uso dos antibióticos en Galicia, e o que primeiro utilizou na cidade o cloroformo para unha intervención cirúrxica.

Detívose tamén en explicar a censura que sufriu por parte do bispo Murúa do seu folleto Ligeros apuntes sobre las supersticiones de Galicia, que posteriormente daría lugar ao seu libro más coñecido Superticiones de Galicia y preocupaciones vulgares, publicado en Madrid en 1910. Tamén da súa faceta como divulgador  educando para a saúde a través de artigos na prensa local. Destacou a súa faceta como escritor e poeta así como a súa etapa de concelleiro polo partido liberal. Finalmente referiuse a familia e aos amigos. Lugo Patrimonio solicitou ao Concello de Lugo a dedicatoria dunha rúa e que nas casas onde naceu, viviu e morreu, número 22 da rúa da Tinería, e no número 19 da rúa da Raíña, onde tivo a consulta, así como que se inclúa a visita ao seu enterramento no cemiterio de San Froilán nas visitas guiadas.
Ao acto asistiron os netos Jacobo, Jesús e Julián Guillén Rodríguez e Jesús Rodríguez Fernández coas súas donas.